گسترش و تبلیغ نوع پوشش زنانِ بازیگر در فیلمها، محافل هنری و... به طور هماهنگ و سپس سرریز آن به سایر تولیدات هنری و رسانهای و امدادِ فضای مجازی ولنگار، حد و مرزهای حیا و پوشش را درنوردید و نقش مهمی در ایجاد وضع موجودِ پوشش زنان در جامعه ایفا کرد.
اکنون با عبور موفقیتآمیز از مسئله پوشش، نشانهها حکایت از ترویج «رقص، موسیقی و سیگار» در بین زنان دارد، گویا که هدفگذاری جدیدِ دستورالعملنویسها است.
جشنوارهها هدف مناسبی برای اعلام و القای «سیاستهای فرهنگی» در طول سالیان گذشته بوده است و میتوان خط مشی فرهنگی را از آن برداشت نمود.
در جشنوارههای مختلفی که اخیرا برگزار شده؛ همانند جشنواره «سینما حقیقت» و «فیلم کوتاه»، تبلیغات زیادی برای «عادیسازی سیگار، رقص و موسیقی» در بین زنان انجام شد. متاسفانه از این دست فیلمها، در میان فیلمهای مستند و کوتاه جشنواره فجر نیز که در روزهای آتی برگزار خواهد شد، وجود دارد.
فیلم مستند «هیچ کس منتظرت نیست» به کارگردانی ″محسن اسلامزاده″ که بسیار مورد توجه قرار گرفت جزو فیلمهاییست که نشانهای از ابا یا محدودیت برای نمایش رقص زنان در آن به چشم نمیخورد! فیلم درباره مرکز کاهش آسیبهای بانوان است که علیرغم امیدبخش بودن و دغدغهمندی قابل احترام مدیرِ مرکز، ضعف اساسی و غیر قابل چشمپوشی آن «ترویج عجیب رقص و موسیقی» و نگاه «مُسّکن» داشتن به آن است.
در این فیلم مستند؛ مصرف سیگار در بین زنان این مرکز بدلیل سوءپیشینه مصرف مواد، تا حدی قابل اغماض است اما در فیلم کوتاه «هرگز گاهی همیشه» به عنوان نمونهای از فیلمهای کوتاه، دختری جوان و مجرد در هیبت زنی با تفکر غربی، به صورت کاملا عادی سیگار میکشد. متاسفانه این فیلم کوتاه نیز منتخب اکران در جشنواره فجر آتی میباشد.
این دو فیلم بهعنوان برگزیده جشنوارههای گذشته و منتخب جشنواره فجر، نمونهای از دهها فیلم مهمی هستند که به غیر از نقدهایی که به محتواهای آنها وارد است، هرکدام به نحوی عادیسازی و ترویج چنین آسیبهایی را دربر دارند.
به نظر میرسد در جشنواره های آتی «فیلم و تئاتر فجر» و نیز سایر محصولاتی که در آینده تولید و یا پخش خواهد شد تمرکز ویژهای برای «گسترش» این دستورالعمل وجود داشته باشد، لذا هوشمندی مسئولان و دستاندرکاران را میطلبد تا روزی چشم باز نکنند و ببینند آنچه در باب پوشش اتفاق افتاد در این سه مورد نیز اتفاق بیفتد!
روبش را در پیامرسانها دنبال کنید
@irwipe