زهرا خندان / هنر در خدمت فلسفه، خدمت سیاست است. پویانمایی‌ها جدا از این خدمت‌گذاری‌ها نیستند! ذات فلسفه‌ی غرب «استکبار و استعمار» است و البته هوشمند! آنچنان هوشمند که دستِ چدنی خود را در زیر دستکش نرم قرار می‌دهد! پویانمایی «جت پستچی» با فرم جذاب و محتوای خاصش براحتی در نهان‌خانه‌ی دل کودکان جا باز می‌کند! این پستچی، بسته‌ها را به جای جای نقاط جهان می‌برد و در حین نمایش داستان، رسم و رسومات و کلماتی از آن نقطه به مخاطب آموزش می‌دهد!
در قسمت ۷۵ در تاریخ ۱۴۰۴/۰۲/۲۶ بسته‌ی پستی باید به «سعید» در دبی برسد! ساختمان‌های بلند این کشور و کلمه‌ی شکرا جزو آموزش‌های این قسمت از کشور عربی است اما مادرِ سعید که معمار است و ساختمان‌سازی می‌کند، «حجابِ مخصوص زنان عربی» را ندارد و چندین زنی که در زیرمتن این قسمت هستند نیز نه تنها رنگی از حجاب نداشتند بلکه فاقد پوشش عربی و با ظاهر کاملا غربی نمایش داده شده است.
حذف پوشش زنان عرب، به ذات مستکبر فلسفه‌ی مادی و سبک زندگی حاصل از آن برمی‌گردد که دلش می‌خواهد هیچکس نشانی از فلسفه‌ی مقابل او نداشته باشد!
حجاب، فقط یک پوشش بومی نیست بلکه پرچمی است از یک فلسفه‌ی توحیدی که سبک زندگی را متاثر می‌کند و این چیزی است که نباید نمایش داده شود!
کاش مسئولین امر متوجه این اثرات فرامتن پویانمایی‌ها بودند در ناخودآگاه کودکان و سکولار شدن پنهان آنان بودند و این قسمت را پخش نمی‌کردند!
