«کهبد تاراج» نویسنده و کارگردان نمایش «غلامرضا لبخندی» از نمایش‌های صحنه‌ای در چهلمین جشنواره تئاتر فجر است.

نمایش با راز و نیاز پدری با امام رضا(ع) آغاز می‌شود، پدری که نگران آینده فرزندی‌ست که در راه دارد و برایش «عاقبت‌به‌خیری» می‌خواهد و او را «نذر» امام می‌کند! فرزندی که بعدها «خفاش شب» نام گرفت و زندگی شوم و نکبتش دست‌مایه اجرای نمایش شد.
این نمایش مربوط به سال ۷۶، یعنی ۲۴ سال پیش است که «غلامرضا خوشرو» معروف به خفاش شب، ۹ زن بیگناه را به قتل رسانید.
کارگردان، این نمایش را در صحنه‌ای برای تماشاگران روایت می‌کند که غلامرضا در یک پیکانِ نصفه نشسته و روح هر یک از زنانی که به دست او به قتل رسیده‌اند؛ ماجرای قتلشان را برای بازپرس و مقابل تماشاگران بصورت مونولوگ بازگو می‌کنند.
چند زنی که از آن ″نه″ زن برای نمایش انتخاب شدند تا حادثه‌ای که برایشان اتفاق افتاده را روایت ‌کنند به نظر هوشمندانه انتخاب شده‌اند، زیرا هر یک به‌نوعی نگران «قضاوت شدن» توسط بازماندگان و خانواده‌هایشان هستند.
از طرفی غلامرضا، در پاسخ به سوالات، اتهامات وارده را نمی‌پذیرد و مدام از فردی به‌نام «مجید غلامی» نام می‌برد که زاده ذهن اوست و قتل‌ها را انجام داده است. شخصیتی که در جلسات دادگاه بر خیالی بودن او بواسطه روانکاوی تأکید می‌شود، اما در نهایت و در صحنه آخر از هویت واقعی او رونمایی می‌شود!!
صحنه اعدام غلامرضا، با نقاشی طناب دار و چهارپایه روی زمین و دراز کشیدن غلامرضا بر روی آن اجرا می‌شود، سپس در صحنه پایانی شخصی وارد صحنه می‌شود که پس از مراوده کوتاهی با بازپرس در قامت همدستش، بر سر جنازه غلامرضا، خود را مجید غلامی معرفی می‌کند.
کارگردان با تقلیل جنایت غلامرضا به‌عنوان یک جانی که حتی به جنازه قربانیانش هم رحم نمی‌کند؛ انگشت اتهام را به سمت «حکومت و جامعه» نشانه رفته است!!
«تاراج» با انتخاب این سوژه و بدون مطالعه و پژوهش کافی درباره او، با این پیام و محتوا که متاسفانه در سایه غفلت و حتی خیانت مسئولین و مدیران حاصل شده، این جنایت و ظلم را به «دین و حکومت» ارجاع می‌دهد.
❓حال آنکه امثال این فرد آیا جنایات مشابه و به مراتب بدتر از این اتفاق در «جوامع غربی» را به همین شیوه توجیه می‌کنند؟ آیا در اروپا که اخبار ظلم و تجاوز به زنان به روالی عادی تبدیل شده، حکومت و نظام جمهوری اسلامی حاکم است؟ «دولت‌ها» و دین «مسیحیت» مقصر این اتفاقات است؟ بله ممکن است در مطالعاتی، دین مدرن و خودساخته جوامع غربی و دولت‌هایشان بدلیل عدم حفظ کرامت زن مقصر نیز باشند اما این جرم‌ها فقط در ایران به‌اینگونه قضاوت شده و برای آن حکم صادر می‌شود!
 ⛔️مرثیه آن‌جاست که «شهرداری تهران» از کارگردان و نویسنده چنین اثری با این افکار، در مراسم اختتامیه تئاتر فجر حمایت می‌کند تا برای مسائل اجتماعی نمایش ‌نامه بنویسد! متاسفانه مشخص نیست افراد تصمیم‌گیر شهرداری چه متر و میزانی برای این انتخاب داشته‌اند؟!!