لیلا بوشهری یکی از هنرمندان و اعضا خانه سینما در خصوص جایهنرمندان میگوید:
خانمهایی که ازدواج میکنند به خاطر محدودیتی که در زندگی شخصی خودشان دارند، قطعا نمیتوانند روابط گستردهای با خیلی افراد داشته باشند. این مسئله به معنای این است که نمیتوانند با خیلیها رابطه داشته باشند. من و خیلی از بازیگرانی که با آنها ارتباط دارم و همکاران من هستند، به هر دفتری که میرویم نخستین سئوالی که میپرسند این است که سرمایهگذار سراغ دارید؟ و اگر سرمایه گذار سراغ داشته باشید چه بازیگر باشید و چه بازیگر نباشید به شما نقش خواهند داد وکسی که نقش میگیرد باید آدمی را داشته باشد تا او را ساپورت کند. وقتی کسی سرمایهگذاری را میآورد قطعا با آن فرد باید روابطی داشته باشد، من این کار را نمیکنم. در واقع با زنان در سینما به صورت کالا برخورد میشود. برخی دفاتر میگویند شما بیا پول بده و هر کسی را میخواهی بیاور به عنوان سرمایهگذار و این نقش برای تو. این کار با اصول هنر مغایرت دارد. اگر قرار به افشاگری باشد باید اسامی خیلیهای مطرح شود. این قضیه بیشتر شامل دستیاران کارگردانها میشود، دستیارانی که عمدتا نوپا هستند و تازه شروع به کار کردهاند و فکر میکنند ازاین طریق میتوانند به فلان بازیگر خانم دست پیدا کنند. افشاگری اسامی فایده ندارد یک منبعی باید وجود داشته باشد که فرد معترض به روابطپشتپردهسینما، پیش این فرد مشخص برود. کارکرد افشاگری در ایران جواب نخواهد داد. مدیران متولی از این قضایا چشم پوشی میکنند نسبت به خیلی از وظایفشان. خانه سینما، جای هنرمند زندان نیست، اما آیا جای او در آغوش سرمایه گذارِ هوس باز است؟!!
خانه سینما، آیا سرمایه گذار، صرفا یک هوسباز و هرزه است؟!! آیا سرمایه گذار نمیتواند یک سفیر یا مرتبط با سفرای سفارتخانهها باشد؟! آیا سرمایه گذار نمیتواند یک مرتبط با سرویسهای بیگانه باشد؟!! که بر روی زنان هنرمندِ خانه سینما سرمایه گذاری میکند تا در مواقع لزوم(همچون شرایط فعلی) از پیجهای فضای مجازی آنها سوء استفاده کند؟!! خانه سینما، مگر سرمایه گذار فقط برای تنِ زنِ هنرمند را سرمایه گذاری میکند؟!! آیا نمیتواند برای فعالیتهای رسانهای و فضای مجازی او سرمایه گذاری کند؟!!! اعضاء هیئتمدیره خانه سینما؛ خود را به خواب زدهاید یا واقع در خواب هستید؟!
سید احمد رضوی