حمید عارفی /سریال کره ای «فرمانروا ته جویونگ Dae Joyoung» محصول سال ۲۰۰۶ کره جنوبی است که در گونه‌ی تاریخی، سیاسی و عاشقانه در قالب ۱۳۴ قسمت پخش شد و توانست نظرها را به خود جلب کند. سال ۶۴۵ میلادی، کشور تانگ از چین با لشکری عظیم با تحریک و خواست شیلا به گوگوریو حمله می‌کند اما فرماندهان شجاع و با درایت گوگوریو مانع شکست آن می‌شوند، در همین بین شهاب سنگی در قلعه‌ی آنسیِ گوگوریو سقوط می‌کند و پیشگویان پیشگویی می‌کنند که فرمانروایی با قدرت فوق‌العاده به دنیا آمده است.
تکرار اتفاقات پیشگویی و ... به یک امر طبیعی در سریال‌های کره‌ای تبدیل شده که حتی در ادیان و تاریخ‌های کشورهای دیگر هم تکرار شده است.
سریال‌های دیگری چون «جومونگ»، «سرزمین بادها»، «افسانه دونگی» و ... هم در ارتباط با پیشگویی و نقش پیشگوها وجود داشته‌اند.
این در حالی‌ست که پیشگویی و جادو در دین اسلام به‌شدت نهی شده است.
به علاوه گفتگوهای جنسی و صحنه‌های نامناسب اخلاقی که در دوبله‌ی سریال به درستی حذف شده است نشان‌دهنده‌ی عدم تطبیق فرهنگ شرق آسیا با تمدن ایرانی و اسلامی است.
مصرف بیش از حد مشروبات الکلی نیز در سریال‌های کره‌ای به یک روند کاملا عادی تبدیل شده چرا که در واقعیت مردم کره جنوبی در کنار ژاپن بیشترین مصرف را دارند.
استفاده ابزاری از زنان به عنوان جاسوس و قاتل توسط شخصیت های مثبت و منفی داستان‌ها نشان می‌دهد که همواره در جهان از زنان استفاده ابزاری می‌شده است و این کاملا برخلاف نظریات ، قوانین و شرع مقدس اسلامی است؛ کاری که صهیونیست های جنایتکار هم در آن کاملا ماهر هستند...
سریال ته جویونگ سریالی به شدت سیاسی در ارتباط با سال‌های آخر امپراتوری قدرتمند گوگوریو است که رفته رفته ضعیف شده و در نهایت به علت نفاق و خیانت درباریان نابود می‌شود.
این سریال نمایش می‌دهد که اختلافات داخلی، دو دستگی بین فرماندهان سیاسی و مردان سیاستمدار چگونه می‌تواند یک کشورِ با تاریخ و عظمت را از پای در آورد!
همچنین یادآور می‌شود که همواره سیاستمدارانی بوده‌اند که برای رسیدن به اهداف خود، از مردم سواستفاده کرده و خیانت خود را به نام دفاع از مردم و صلح‌طلبی و مذاکره با دشمن خونخوار توجیه می‌کرده‌اند.
این سریال می‌تواند درس خوبی برای افرادی باشد که به وعده‌های دشمنان بشریت در ایران دل خوش کرده‌اند و می‌خواهند با مذاکره‌های تحمیلی، قدرت‌های نظام را از آن گرفته و در نتیجه ایران، لیبی‌سازی شود.
به نمایش در آمدن سیاستمداران خائن و در عین حال زودباوری چون «بو کی وان» و «گه جین» که دو دستگی سیاسی و نظامی در دربار گوگوریو ایجاد کرده و سر آخر با باز کردن دروازه‌های شهر پیونگ‌یانگ باعث نابودی گوگوریو می‌شوند جدا تلخ و آموزنده است؛ چرا که این افراد فریب قول فرماندهان تانگ را خورده‌اند که شرط‌هایی چون عدم حمله به قصر، عدم آسیب به اموال عمومی و دولتی و آسیب نرساندن به مردم را در ظاهر پذیرفته بودند اما به محض وارد شدن به شهر همچون وحشی‌های بی‌تمدن و از سر خشم از شکست‌های تحقیرآمیزی که از گوگوریو خورده‌اند، دست به کشتار وحشیانه، آتش زدن گوگوریو و کوچاندن مردم آن زده‌اند!
اتفاق قابل توجه و قابل لمس در این سریال و قسمت‌های اخیر بحث کوچاندن مردم گوگوریو و جلوگیری از احیای احتمالی آن بود، چیزی که کاملا شبیه اتفاقات غزه و کوچاندن مردم مقاوم آن است با حمایت‌های ترامپ قمارباز و جنایتکار صورت می‌گیرد، حالا باید از عده‌ای از زود باوران ساده‌لوح و عده‌ای هم خائن پرسید تا چه زمانی می‌خواهید به کشور خودتان ضربه بزنید؟
دوبله‌ی سریال علیرغم عالی بودن، اشتباهات تاریخی دارد که بارها تکرار می‌شود، در ترجمه‌ی اعداد مجموعه گویا اشتباه بزرگی تکرار شده و بارها از زبان شخصیت‌های مجموعه گفته می شود که گوگوریو قدمتی هزار ساله دارد! این یک اشتباه محض بوده چرا که گوگوریو در هنگام سقوط یعنی سال ۶۶۸ میلادی حدودا ۷۰۰ سال حکومت کرد و خواسته‌ی جومونگ بنیانگذار گوگوریو مبنی بر حکومت قدرتمند هزار ساله به مقصد نرسیده و پادشاه بوجانگ بیست و هشتمین و آخرین فرمانروای گوگوریو بود.
در این سریال بعد از قسمت ۳۸ شاهد خواهیم بود که فرماندهان دلیر گوگوریوی نابود شده چگونه با آسیب‌های ایضایی که به دشمن تانگ می‌زنند رفته رفته زمینه‌ی بازگشت مردم و احیای گوگوریو علیرغم سختی‌های فراوان را رقم خواهند زد چرا که تا سقوط گوگوریو تا احیای آن با نام جدید «بالهه» حدود ۳۰ سال مردم گوگوریو در سختی و فقر و ستم بوده‌اند.
شاید مقایسه‌ی سرگذشت کره در شرق آسیا با تاریخ معاصر خاورمیانه چندان معقول به‌نظر نرسد، اما تاریخ و عبرت‌هایش در مواردی گاهی چنان فرموله شده‌اند که جغرافیا تأثیری بر آن ندارد.
جدا پیشنهاد می‌شود عوام، سیاسیون و به اصطلاح کارشناسان مسائل بین‌المللی که اعتماد بی‌انتها به غرب و آمریکا دارند، سریال‌های تاریخی چون «جومونگ»، «ته جویونگ»، «جونگ میونگ» و به ویژه «آقای آفتاب» را چندین مرتبه تماشا کرده تا بلکه تحلیل‌های سیاسی بهتری از این سریال‌ها دریافت کنند!
چرا که این مجموعه‌ها پر از مفاهیم سیاسی همچون مستقل بودن یک کشور، قدرت نظامی، عدم اعتماد به دشمنان و ... است.
شباهت احیای حکومت‌های قدیمی در شبه جزیره کره که در سریال‌هایی چون «جومونگ» و «ته جویونگ» آمده، با ادعای صهیونیست‌ها مبنی بر بازگشت به ارض موعود، همیشه بحث‌برانگیز بوده است.
تو خالی بودن ادعای صهیونیست‌ها مبنی بر حق سرزمینی فلسطین و اشغالگری آنجا زمانی ثابت می‌شود که توجه کنیم ساکنان فلسطین اشغالی از «وطنی دیگر» به آنجا نقل مکان کرده‌اند و حتی اجداد آن‌ها نیز ساکن فلسطین نبوده‌اند و اکثریت صهیونیست‌ها حتی از لحاظ نژادی هیچ سنخیتی با مردم منطقه ندارند. بنابراین ادعای «بازگشت» از پایه و اساس غلط است.
شایان ذکر است اگر هدف سازندگان این مجموعه‌ها توجیه جنایات صهیونیست‌ها بوده باشد علیرغم محبوبیت و معروف شدن، این سریال‌ها کاملا شکست خورده‌اند چرا که در خود کره جنوبی جمعیت باورنکردنی در دفاع از فلسطین تظاهرات کرده‌اند درحالی که دولت کره جنوبی رابطه دوستانه‌ای با صهیونیست ها دارد.
واقعا تاریخ نداشتهشونو چطور میسازن بعد ما تاریخ داشتهمونو تحقیر میکنیم.باشد بیاموزیم