آقای موزون با انتشار این کلیپ نوشته: این تصاویر پشت صحنه فصل یکم برنامه است در غربت کامل و بی حمایت تمام نهادهای فرهنگی؛ تقریباً هفت سال پیش است. حدود سال۱۳۹۷، هزینه های دستمزد، تجهیزات، سفرها وغیره: دارایی شخصی خودمان؛ مکان ضبط برنامه (لوکیشن): پارچه روضه خانه خودمان؛ همکاران: رفقای آشنای خودمان؛ پرجوش و خروش: دل‌های تپنده و عاشق خودمان؛ او در ادامه نوشته:
این مطلب را برای توجه هنرجویان و فعالان فرهنگی عرض کردم که مدام می‌فرمایند: «شروع» کار فرهنگی موفق، نیازمند امکانات رفاهی و وسیع است و حامی رسمی دولتی می‌خواهد و مدام دنبال نهادهای فرهنگی هستند برای کسب کمک.
اما در اوضاعی که بنده سراغ دارم، توصیه‌ام(به ویژه برای دانشجویان فیلم‌سازی و برنامه‌سازی تلویزیونی) این است:
اگر ایده موفق و موثری دارید این مراحل را پیش ببرید:
۱.آینده و هدفتان را با خداوند هماهنگ، کسب رخصت و استعداد کنید.
۲.اجرا شده نهایی کار را به خوبی مجسم کنید.
۳.از آمیختن «حداقل امکانات» +«حداکثر خلاقیت» خمیره ای بسازید.
۴.با خمیره ساخته شده، اولین مجسمه کارتان را بسازید.
۵.خواهید دید که روند، برعکس می شود و حالا دیگر نهادهای فرهنگی هستند که به دنبال مجسمه‌های هنری شما خواهند آمد.
اگر میخواهید در خلق عالم شور بیاندازید، زمزمه ذهنتان باشد:
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
و مدام با تمام وجود یادتان باشد که:
او کارگردان است و کار را میگرداند.
او مجری است و اجرا میکند.
او تهیه‌کننده است و همه چیز را تهیه میکند همه چیز را...همه چیز را
حتی خودت را
برای تماشای فیلم مربوط به این مطلب وارد کانال اخبار جهان هنر شوید.
