نرجس احمدی /آیا آینه واقعیت بودن تنها یک ادعاست یا ماهیت واقعی سینمای ایران؟!
خانه سینما به مناسبت روز ملی سینما بیانیه داده، در بندهایی با عنوان از یادنمیبریم!! مثلاً گفتند از یاد نمیبریم که باید کنار همکارانمان بایستیم که به مرگ خود خواسته(خودکشی)، به سکوت و مهاجرت تن ندهند!! مگر کسی مانعتان شده؟! چرا نایستادید که همکارانتان از شدت افسردگی خودکشی نکنند!
از انکار دستاوردهای ارزشمند سینمای ایران در کنار صدور احکام قضایی برای توبه سینماگران صحبت کردند! آنچه از صدور احکام و رسیدگی به وضع سینماگران برمی‌آید حفظ همان ارزش‌ها و به لجن نکشیدن نام سینما، توسط معدود خاطیان و ناقضان قانون ایران اسلامی است! آیا فهم این مسئله این‌قدر سخت است؟! از بحران ورشکستگی، کم‌رونقی سالن‌های نمایش و بیکاری گستره‌شان حرف زدند؟! اینجا باید خطاب به این بزرگواران گفت ماهم از یاد نمیبریم که وظیفه شما کارِ درست برای رونق سینماست، نه بیانیه دادن و بازی سیاسی! کاش از مظاهر زندگی در سینمای‌تان مصداق می‌آوردید؟ اگر مظهر زندگی و آزادی، کشف حجاب و سیلی دختر بر صورت پدر است، هزار بار مردن به‌از این زندگی شوم!
