این حجم از توهم هم خندهدار است هم غمانگیز! آدم مستأصل میماند دلش باید به حال این جماعت فراری بسوزد یا داخلیها! فراریها از آن جهت که وقتی ایران بودند چه بروبیایی داشتند و چه محبوبیتی؛ حالا که رفتند آنطرف کاری دون از شأن باقی نماند که نکنند، از توی سطل آشغال رفتن بگیر تا دولا و راست شدن جلوی پسر شاه و دست بوسی زنِ پسرِ شاه! در داخل هم برخی باور کردند انقلاب میشود و حالا که نشد افسردگی گرفتهاند و آه و ناله...