نشست خبری پرواز ۱۷۵ به کارگردانی محمدحسین حقیقت شناس برگزار شد. به گزارش روبش و به نقل از اخبار جشنواره؛ اتابک نادری بیان کرد: خوشحالم که ادای دینی به شهدایی کردیم که حتی اسم آنها سر کوچهها نیست. تجربه دلی بود و ربطی به هیچ تکنیک و تجربهای نداشت.
جعفر دهقان گفت: یک سری به آسایشگاه های جانبازهای ما بزنید تازه با مفهوم اینکه ما چرا به این افراد بدهکار هستیم آشنا و متوجه خواهید شد.
رضا توکلی نیز گفت: محمدحسین حقیقت کارگردان خلاقی بود. پیشکسوتان عرصه هنر ما کمتر در این مدل کارها دیده میشوند. نکته اساسی من این است که چرا اصل اساس می آیند برای رابرت دنیرو ۸۰ ساله فیلم مینویسند و برای آن چیزی میسازند؟ نویسنده ها باید برای بزرگ ترهای سینمای ما بنویسند. اتفاقا جای آقای هاشم پور اینجا خالی است. آثار عجیب و غریبی درباره جنگ داریم که نتوانستیم هیچ کدام از آنها را به تصویر بکشیم. دستمریزاد به آقای حقیقت که با پول خود چنین فیلمی ساخته است. سینمای ما باید همه ژانری داشته باشد ولی این هزینه ها را به چه کسانی می دهند؟ چرا به باتجربه ها کار نمی دهند؟
رضا انصارین سرپرست جلوه های بصری نیز در بخش دیگری گفت: درباره بخش فنی فیلم، نخ تسبیح فیلم را سعی کردیم به صورت جلوه های بصری آماده کنیم. در خدمت فیلم هر کجا که نیاز بود از این قابلیت استفاده کردیم. زرآبادی مدیر تولید گفت: کار سختی بود و تعدد لوکیشن داشت. محمدحسین حقیقت جوان ترین فیلمساز جشنواره است ولی آدم بسیار بزرگی است.
محمدحسین حقیقت بیان کرد: طبیعتا کار اول در حوزه دفاع مقدس سختی های خود را دارد و تلاس کردیم از فضای مرسوم فاصله بگیریم و از کسانی که بخشی از خود را در جنگ جای گذاشتند، بپردازیم. ما با هر عقیده و آرمان و سلیقه ای باید یک نکته مشترکی داشته باشیم که برای همه قابل احترام باشد. واقعا از شهدا گفتن ترس ندارد. حقیقت درباره الگوبرداری از یک نمایش گفت: من نمایشی را ندیدم و از جایی الگو گرفته نشده و داستانی بود که شکل گرفته است. وی ادامه داد: به اسم شعار واقعیت ها را انکار نکنیم.
محمدحسین حقیقت در پایان گفت: بعضی از دوستان نسبت به این فیلم کم لطفی کردند و بیان کردند که مشخص است این فیلم مستقل نیست و به جایی وصل است. ولی این را اینجا می گویم که این کار بدون ریالی بودجه دولتی و با سرمایه شخصی ساخته شده است. این امر کاملا متداول است که ردیف های بودجه برای نهادهای مختلف وجود دارد که باید در فیلمسازی هزینه شود ولی اگر دغدغه ها درست بررسی نمی شود، باید آنها را بررسی کرد.