حسیـــــــــن علیه‌السلام را کشتی نجات می‌دانستم
اما نمی‌دانستم که چقدر عشق به حسیــــــن علیه‌السلام می‌تواند، هنر بیافریند.
این را زمانی فهمیدم که آیین‌های مختلف عزاداری از سراسر کشور و حتی جهان در «حسینیه معلی» به نمایش درآمد، سنگ زنی، چمرانه، بیر آلی دوش، آیین جوش زنی و.... ترکیبی از هنر، ورزیدگی و عشق بود که آیین‌های متکثر را با محوریت حسیــــــــن علیه‌السلام به «وحدت» می‌رساند و آدمی از این «توحید» متحیر می‌شد.
بهای زیاد به «تعزیه» عقلانیت و تدبیر سازندگان «حسینیه معلی» را می‌رساند که تقویت این نوع نمایش قطعا در افزایش معنویت و حتی «هویت دینی و ملی» تاثیر بسیاری خواهد داشت.
حضور داوران برنامه؛ میثم مطیعی، عبدالرضا هلالی و مهدی رسولی و سید مجید بنی فاطمه نقطه قوتی بود که به صورت عملی تواضع، انتقاد سازنده، توجه به پیرغلامان و سادات و بزرگداشت آرمان‌های انقلاب اسلامی را به نمایش گذاشت.
«حسینیه معلی» توانست حب دوستداران حسیـــــن علیه‌السلام را جلب کرده و بغض در دل دشمنان حاکمیت اسلامی ایجاد کند. همین نکته هم نشانه‌ی مسیر درست برنامه بود.
