معصومه عمرانی/ اینکه فقر را نشان دهی اما نه هم‌ارز فلاکت و بیچارگی که هم‌ارز شرافت و قناعت در سینمای این سال‌ها کم‌نظیر است!!!

هوک نه فیلمی بود برای اعلان یک بیانیه سیاسی، و نه سعی کرد با فحاشی و سیاسی‌بازی ژست منتقد دلسوز به خود بگیرد.

همان‌طور که ریگی سازنده فیلم بیان کرده با تصویری جدید از سیستان شریف مواجهیم، طبیعت و جریان زندگی و امنیت و فضای پهلوانی...

با این وجود اما، فیلم به‌ویژه از لحاظ شخصیت‌پردازی دارای نواقصی بود که از جذابیت و اثرگذاری آن کاست؛

کاراکتر اصلی فیلم دارای شخصیتی متزلزل است، هیچ کنشگری یا دوراهی و دودلی در او وجود ندارد!

یا اینکه فضای پهلوانی حاکم در فیلم با امر خودکشی که در آن اتفاق افتاده هم‌خوانی ندارد و مخاطب چرایی این امر را درک نمی‌کند...