نرجس احمدی /در یک برنامه نظری از رهبری درباره فیلم بازمانده مطرح شد، موضعی که نه عجیب بود و نه بدیع! اما پس از آن و شاید در کمال ناباوری حاشیه‌هایی مبتنی بر رسمیت دادن برخی نظراتِ شخصی درباره حجاب با مرجع قراردادن آن جملات رهبری ایجاد شد. بدیهی‌ست که حجت قرار دادن کلام رهبری، بدون آگاهی از منظومه فکری ایشان و مقدمه و مؤخره سخنان‌شان غلط است. تعمیم دادن جمله ایشان درباره این فیلم به وضع فعلی حجاب در جامعه، برخوردی سلیقه‌ای است، چرا که ایشان به نجابتِ موضوع فیلم و جلب‌نظر نکردنِ بی‌حجابی در آن اشاره کردند.
سوق ندادنِ ضمیر مخاطب به بی‌حجابی چند بازیگر؛ حتی غیرمسلمان نشان‌دهنده هدفی فراتر از بی‌حجابی در فیلمی است که در خارج از ایران تولید شده و جزو معدود فیلم‌های خوب در حوزه فلسطین است. این مورد خاص، اساساً قابل مقایسه نیست با وضعیت پوشش ولنگار در جامعه‌ی امروز یا حتی فیلم و سریال‌هایی که نه‌تنها اصل نجابت در موضوع فیلم رعایت نشده که حتی حضور بازیگران غیرمسلمان و بدون حجاب، صرفاً «وسیله‌ای برای جلب‌نظر و جذب‌مخاطب در نظر گرفته شده است» به‌ویژه با آن نوع بازی یا بعبارتی طنازی‌های زنانه!
یادمان باشد هرگز نمی‌توان حلال و حرام خدا را با ذائقه خودمان تغییر دهیم!
حلال رسول‌الله، حلال الی‌الابد است
و حرام رسول‌الله، حرام الی‌الابد...
