آذرپندار، دبیر سی و نهمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران: اگر قرار باشد جشنواره تحتالشعاع این اتفاقات تعطیل شود، ننگ بزرگی است که زیر بارش نمیروم..
حتماً شرایط غیرعادی و سختی برای تماشای فیلم و تبلیغ فیلمها داریم ما هم اینطور فکر میکنیم. من جمهوری اسلامی را حرم میدانم و در این ایام ناراحتم. هر طرف این طیف بایستید میبینید اتفاقات خوشایند نیست. از زاویه نگرانی برای جمهوری اسلامی هم ببینید، متوجه میشوید شرایط خوب نیست. آیا در همه شئون حدی از این رخدادها رخ داده است یا نه؟ خیلی از چیزها تعطیل نشده است، اگر قرار باشد جشنواره تحتالشعاع این اتفاقات تعطیل شود ننگ بزرگی است که زیر بارش نمیروم. تعطیلی این جشنواره اتفاق مناسبی نیست، گرفتن این تریبون محدود از جوانان خوب نیست، چون اگر باور داریم جوانان فیلم ساختهاند و آثارشان بازتاب جامعه است پس نمایش این فیلمها تناقضی با اتفاقات اخیر ندارد. وقتی صبحت از تعویق میشود باید بپرسیم تعویق تا کی؟ این سوالی است که من و آقای خزاعی در جلسات مختلف داشتیم. این سوال است. هرگونه تعویقی منجر به برگزار نشدن جشنواره حداقل تا یک ماه آینده میشود چون ما مهمانان خارجی را دعوت کردیم، در بخش بینالملل ۶۰ فیلمساز داریم که منتظر هستند فیلمشان برگزیده شود از ماهها پیش به آنها وعده داده شده که قرار است این رویداد برگزار شود باید به همه اینها فکر کنیم. تعویق برای برخی یک ایده اما برای ما کوهی از کارهای اجرایی است پس هرگونه تعویقی امکان برگزاری جشنواره تا یک ماه آینده را نمیدهد ضمن اینکه در آن زمان وارد پروسه(فرآیند) جام جهانی، سینما حقیقت و … میشویم. بیانیههایی برای حذف سیمرغ فیلم کوتاه و مستند داده شده بود اما با درایت سازمان سینمایی رخ نداد. اگر تا ددلاین(فرجه، سررسید، مهلت مقرر) تعیین شده جشنواره را برگزار نکنیم بخش سیمرغ را هم از دست میدهیم.
آذرپندار در ادامه بیان کرد: تمام بحث ما در جلسات با فیلمسازان این بوده که به زمانبندی و اجماع برسیم. آیا کسی پیشبینی از شرایطی دارد که اوضاع بهتر شود و بعداً با حال بهتر فیلم ببینیم؟ ما این را به فیلمسازان هم گفتهایم. درِ اتاق من در انجمن همیشه به روی دوستان باز است. این گفتگوها برای این نیست که فقط ما حرف بزنیم. انصرافها در شرایطی پیش آمد که ما فیلمها را انتخاب کردیم از این رو انصرافها غیرقانونی است. به دوستان گفتیم لطفا درخواست مکتوب بدهند. وقتی این درخواستها رسید در دبیرخانه تصمیم میگیریم؛ تا حالا ۲ فیلم به صورت مکتوب پیشنهاد دادند که یکی تجربی و یکی داستانی است. دو سه نفر گفتند از داوری انصراف میدهند، عمده بچهها گفتند از حضور در جشنواره انصراف میدهند. من با خیلی از افراد سعی کردم گفتگو کنم، گفتگوی طولانی هم داشتم اما رای اکثریت هنوز با کسانی است که میخواهند در جشنواره باشند. هر یک فیلمی که کنار میکشد غمانگیز است به ویژه وقتی با آنها صحبت کنید و بدانید در چه شرایطی کنار کشیدند. متن انصراف آنها را بخوانید و ببینید در چه شرایط ناراحتکنندهای کنار کشیدهاند. فشار روی این بچهها زیاد است. دوستان پرسیدند آیا این تصمیم تبعاتی دارد؟ به اندازهای که من باید بگویم، میگویم که هیچ تبعاتی نخواهد داشت چون میدانم تحت فشار این کار را کردند. خیلی از آنها تهدیدهایی شدهاند که حس میکنند آینده فیلمسازی آنها ممکن است تحتالشعاع قرار بگیرند گرچه برخی از آنها مستقل تصمیم گرفتند اما از آنها پرسیدم پس چرا در شرایط ملتهب تر این انتخاب رخ نداد. برخی به آنها زنگ زده بودند و تهدید کرده بودند مثلاً تدوینگری هارد فیلم را گرفته و گفته بود اگر انصراف ندهید هارد را پس نمیدهم. من از شما خواهش میکنم این بچهها را حتی نقد هم نکنید چون می دانم تحت چه شرایطی چنین تصمیمی گرفته بودند. به من انتقاد کنید، این فیلمسازان در شرایط سخت فیلم ساخته بودند. فیلمسازان دارند فحش میخورند و این خیلی تلخ است اما از آن سو فکر میکنم عدم برگزاری جشنواره اتفاق تلختری است. ما از تعویق نگرانیم چون ممکن است مقدمهای برای برگزار نشدن جشنواره باشد، تقویم سینمایی فشرده است و تعویق به راحتی ممکن نیست.
این انصرافها گرچه جدی است اما تا روز آخر تلاش میکنیم دوستان در جشنواره حضور داشته باشند. برخی میگویند تریبون دادن به فیلمسازان خطرناک است اما من از صحبت نکردن آنها میترسم، فضای جشنواره قرار نیست امنیتی شود چون برای یکی دو اتفاقاتی که قرار است بیفتد نباید کلیت جشنواره را تعطیل کرد.
همچنین ایشان بیان کردند:چهار فیلم کوتاه بینالمللی انصراف دادند، عزیز دلی از ایران به آنها گفته و سوابق من را یادآوری کرده من اما به سوابقم افتخار میکنم، برخی با این حربهها به جشنواره فشار میآورند.