روزهای اخیر اخباری مبنی بر بازگشت افرادی مانند مهران مدیری، رامبد جوان و رضا رشیدپور و...به صداوسیما مطرح شده است.
برخی از نیروهای سازمان بازگشت این افراد را در قاعده جذب حداکثری تحلیل می‌کنند و معتقدند اظهار پشیمانی در جلسات محدود کفایت کننده است!
فارغ از اینکه جای این افراد در تلویزیون نیست و باید قواعد جذب را در نظر گرفت، این نوع سطحی‌نگری مدیران سبب دلزده کردن عموم مردم خواهد شد.
حال اگر مدیران سازمان به این جمع‌بندی رسیدند که راهشان برای در انداختن ایده و طرح نو و جذاب بسته است و راهکار جذب مخاطب میدان دادن به این افراد است، حداقل کاری که می‌توانند بکنند علنی کردن «رسانه‌ای پشیمانی و توبه» این افراد توسط خودشان و در رسانه‌هاست.
خطا را در رسانه‌کرده‌اند و توبه را نیز در رسانه بکنند نه درِ گوش مدیران.
این راهکار هم منطقی‌ست و هم دینی. جناب حر نیز که شاهد مثال برای توجیه عملکرد سلبریتی‌ها است، در عمل، توبه خویش را اثبات کردند.
این افراد نیز باید با حداقلی‌ترین روشِ ممکن که حتی بدون ضرر و زیان مادی و جانی است، پشیمانی خود از اقدامات گذشته را ابراز کنند کما اینکه هنرمندان «قبل از انقلاب» نیز توبه کردند و در «عمل» راستین بودن آن را اثبات کردند. تا حدی که برخی از آنان که تنگ نظری جریان متحجر آن روز و جریان مخالف امروز شامل حالشان شد تا پایان عمرشان بر توبه خویش باقی ماندند و علی‌رغم بی‌مهری‌ها خیانت نکردند.
