کیومرث پوراحمد کارگردان فیلم «پرونده باز است» قبل از جشنواره با انتشار پستی درباره جشن بودنِ جشنواره! گفت «جشنواره فجر جشن چند ارگان خاص است» و «با این داغی که بر دل داریم چه جشنی»! و در نشست رسانهای فیلم نیز شرکت نکرد.
آنگونه که از قرائن مشخص است، فیلم؛ پرونده بهنود شجاعی را با کمی تغییرات به تصویر کشیده است. نوجوانی که قبل از رسیدن به سن قانونی مرتکب قتل و در نهایت حکم اعدام وی صادر شد.
ماجرای این نوجوان با پیگیری و وساطت تعدادی از هنرمندان سینما از جمله کیومرث پوراحمد برای توقف حکم اعدام و قصاص بهنود شجاعی سبب خبرساز شدن ماجرا شد. خبرسازی رسانهای مبنی بر جمع‌آوری پول برای جلب رضایت خانواده مقتول سبب ناراحتی این خانواده شده و آنان از رضایت دادن منصرف شدند.
شجاعی نیز بعد از رسیدن به سن قانونی در سال ۱۳۸۸ اعدام شد.با این حال تهیه‌کننده فیلم؛ علی قائم مقامی، با رد این موضوع مدعی‌ست ماجرا مربوط به سال ۱۳۹۰ است و پنجاه درصد قتل‌های نوجوانان شبیه به هم است.
با این حال غیبت کیومرث پوراحمد به دلیل اعتراض به جشنواره و یا فرار از پاسخ دادن به این سوال سبب باز ماندن پرونده فیلم او شد!
پوراحمد در این فیلم، فرهاد؛ نوجوان قاتل را به گونه‌ای محبوب به تصویر کشیده که قصاص او دل هر انسانی را به درد می‌آورد و طبیعتا احساس خوبی از قصاص او ندارد. این فیلم و امثال آن اگرچه به درستی تاثیرات خوبی در ترویج گذشت و عفو دارد و با صرف نظر از اینکه قاتلین را اشخاص بی‌گناه و محبوب معرفی می‌کند، اما سبب دامن زدن به آسیب بزرگتری؛ یعنی کدورت و نفرت از این حکم شرعی، می‌شود، نکته‌ای که مرکز رسانه قوه قضاییه با وجود وفور فیلم‌های ضد قصاص باید به آن دقت ویژه‌ای کند تا برای امثال آقای قائم مقامی، اطلاع کارشناسان این مرکز از پرونده‌ها و اعمال نظرشان، حجیت درست نشود.
در حالی که در قرآن کریم و اصول دین اسلام عفو و بخشش ٱولی و مقدم بر قصاص است اما بیان یک سویه و هجمه به حکم قصاص؛ به ویژه در جرم‌های عمومی، آسیب‌های خاص خود را دارد.
همانطور که در جریانات اخیر کشور اثبات شد که اعدام چند نفر از مجرمین سبب بازگشت آرامش نسبی در جامعه شد و این یعنی همان حیاتی که در ماورای قصاص در قرآن به آن اذعان شده است.
متاسفانه در طول این سال‌ها حجم زیادی از فیلم‌های ضد قصاص تولید شده که در عوضِ تبلیغ و ترویج عفو و بخشش، با ایجاد فضای دوگانه و قهرمان نشان دادن مجرمین، به حکم قصاص انتقاد کرده است و به هیچ وجه فیلم تبیینی درستی از این حکم، درکنار برجسته‌سازیِ گذشت، ساخته نشده است.
در این فیلم نیز با وجودی که ترویج گذشت نیز دارد اما روح حاکم بر اثر به ویژه در شرایط کنونی زیر سوال بردن حکم قصاص است. علاوه بر آن به قانون و عملکرد قوه قضائیه و قضات نیز اعتراض می‌کند که با توجه به تاکید قائم مقامی بر نظارت مرکز رسانه قوه قضائیه و حضور جواد طوسی؛ قاضی بازنشسته قوه در نقش بازیگر فیلم، انتظار می‌رود مسئولان مربوطه درباره انتقادات فیلم پاسخگو باشند.
