فیلم استاد به کارگردانی عماد حسینی چراغ جشنواره چهل‌ویکم فجر را روشن کرد. موضوع این فیلمِ اصطلاحا آپارتمانی تجاوز یک استاد با بازی حسن معجونی به دانشجوی خود است.

موضوعی که نمونه‌ آن را در سال‌های اخیر شنیده‌ایم و حالا یکی از این نمونه‌ها دقیقا با همان مختصات و کمی کسل کننده به تصویر کشیده شده است.

دختری تنها به خانه استاد رفته، نامزدش را کتمان کرده و از تماس با پلیس نیز ممانعت می‌کند و نگران است دیگران نیز بفهمند!

کارگردان که گلایه‌مند از سختی‌های دریافت پروانه ساخت است در نشست خبری فیلم گفت دنبال دادن پیام و ارایه راهکار نبوده و صرفا به عنوان یک هنرمند فیلمساز یک مسئله را بیان کرده است.

به نظر می‌رسد تصویر کردن صرف این ماجرا، عدم پیگیری قانونی و انتقام خودمختار و ترویج آنارشی پیامی که کارگردان نمی‌خواهد بدهد را، می‌دهد.

از طرفی حضور تنهای این دختر در خانه استاد صریحا مطرح شده اما دست آخر نامزدش او را بی‌تقصیر می‌خواند.از فیلمی که دست روی موضوع مهمی گذاشته و بهروز افخمی برای ساخت آن  سه بار استخاره کرده توقع بیشتری می‌رفت زیرا بیان صرف این مسئله را بازیگران زن و به ویژه صفحات اینستاگرامی شخصی، گروهی و یا جنبش «metoo»، راست یا دروغ بازگو کرده‌اند.

به نظر روایت این قصه با این مختصات و شیوه انتقام جویی که به نوعی مبلغِ آنارشی است نه تنها کمکی به این آسیب نمی‌کند بلکه ممکن است سبب داستان‌سرایی‌های دروغین با الهام از اینگونه فیلم‌ها نیز باشد.