نرجس احمدی /مزین السلطنه نام اولین زن خبرنگار ایرانی است که در زمان قاجار زندگی می‌کرد و توانست اولین روزنامه زنان را در ایران با نام "شکوفه" تاسیس کند. بازیگران تئاتر مزین‌السلطنه اولین شب اجرای‌شان را مقابل حضار به الهه محمدی و مینا اکبری هدیه کردند! دو روزنامه‌نگاری که جرم آن‌ها در دستگاه قضا محرز و آسیبی که به امنیت روانی جامعه وارد کردند برای قانون پوشیده نماند.
جدای از کج‌سلیقگی عوامل تئاتر در یاد کردن از نمونه‌های زن خبرنگار و تقدیر از آنان؛ اینکه اهالی هنر تا این حد گستاخ شده‌اند که در صحنه‌ی تئاتر از مجرمان به نیکی یاد کنند و از زنانی که شأنیت زنانگی‌شان را زیرپا گذاشتند و در حد جاسوس و اغتشاشگر نزول دادند، بر روی صحنه تجلیل و از آن‌ها الگوسازی کنند بسیار جای تأسف دارد!
اینکه هیچ مسئولی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دغدغه‌ی فرهنگ و الگوسازی درست از زنان موفق ندارد نیز بسیار ناراحت کننده و قابل تأمل است.
گویی در نظر آقایان، درست شبیه نگاه مسیحیتِ تحریف‌شده، زن واقعاً جنس دوم و کم ارزش است و تنها برای بزک شدن و در خدمت مقاصد و مطامع مردان آفریده شده است.
در این نگاه، زنی الگو است که به‌راحتی بتوان او را ملعبه‌ی بازی‌های سیاسی دولت‌ها کرد و از زیبایی‌هایش برای بیشتر دیده شدن بهره جست!
چنین زن فرومایه‌ای تا زمانی‌که نام و یادش برای پیشبرد مقاصد سیاسی ابزار قابل استعمالی باشد در صحنه حضور دارد؛ و البته تاریخ انقضای مشخصی دارد و با تغییر و به‌روز شدن جریان‌های سیاسی مثل یک دستمال چرک به گوشه‌ای از زباله‌دان تاریخ فرستاده می‌شود!
