زهرا خندان /آزادی، واژه‌ی مظلومی که در زندانِ اهداف دولت‌ها محصور شده و برای مطامع قدرت‌مندان به اسارت رفته است. «خشتِ اول گر نهد معمار کج   تا «ثریا» می‌رود دیوار کج»؛ از مناظرات انتخابات ریاست‌جمهوری مشخص بود خشت «فرهنگ»، که عمده‌ی هدفش، «رفع فیلتر» یا نالیدن از «سانسور» برای آزادی باشد، معمارش نمی‌تواند دیواری صاف دربیاورد و با قطع پخش زنده‌ی برنامه‌ی «ثریا» کج بودن خشت اول و سانسورچی بودن خود را نشان داد.

پخش زنده‌ی برنامه‌ی «ثریا» قطع می‌شود! به چه دلیل؟

مگر دولت فعلی همچون دول هم‌سویش در کلام مدعی آزادی بیان نبود و از فیلتر و سانسور، نمی‌نالید؟!

جالب است بدانید آمار بیشترین توقیف روزنامه و ... متعلق به دولتی‌ست که حرف از آزادی بیان می‌زد!

دولتی که با شعار امید به میدان آمد، بی‌ادبانه‌ترین تعابیر را نسبت به منتقدین به کار می‌برد، جلوی انتقاد را می‌گرفت و امیدها را ناامید می‌کرد. 

و اکنون این دولت که با به حاشیه بردن مطالبات اصلی مردم، از طرفی برای رفع فیلتری که عاقلانه صورت گرفته، یقه چاک می‌کند و از آن طرف به «فیلترِ حقیقت» در «رسانه‌ی ملی» می‌پردازد!

ابتدا فکر می‌کردم، این جماعت گمان می‌کنند مردم به این تناقضات ذاتی و خُبث درونی‌شان آگاه نمی‌شوند؛ اما اکنون با اقداماتی از این دست گمان می‌کنم احتمالا خودشان، به قدری دچار حماقت شده‌اند که متوجه این تناقضات نمی‌شوند! و چُنان عادت به توجیه و فرافکنی کرده‌اند که به اشتباهاتشان پی نمی‌برند! و چُنان‌تر؛ خودپسند و به آگاهی‌های کم‌ و بعضا اشتباه خود مطمئن هستند که جایی برای «آزادی بیان» در مقابل اقدامات خود را برنمی‌تابند!

از وجه دیگر، باید گفت آزادی برای این جماعت، تا جایی‌ست که کاری به اقدامات اشتباه و نگرش‌های نادرست آنان نداشته باشد. هرچه غیر از این باشد آزاد است، چون دردسری برای اهداف پستِ «قدرت‌طلبانه» آنان ندارد؛ 

حتی اگر «عریانی» در تئاتر یا «فحاشی‌ و خشونت‌های» بی‌حد و شوخی‌ها و کنایات «جنسی» در نمایش خانگی باشد، حتی فیلم‌نامه‌های ضداسلام و ضدخانواده می‌تواند مجوز بگیرد چون آزادی است دیگر! 

این آزادی‌ها نه‌ تنها برایشان دردسری ایجاد نمی‌کند بلکه در راستای اهداف پست‌شان هم هست! برای رسیدن به این اهداف، راهی جز «سازش» با شیطان بزرگ نیست و در این راه نباید صف‌بندی با شیاطین باشد!

بدین‌منظور نیاز دارد از یک سو، «ایمان» مردم کمرنگ و از سوی دیگر، «امیدشان» نسبت به حاکمیت دینی ناامید شود تا در برابر عدم صف‌بندی با کفار و مستکبرین، سکوت کنند.

یکی از مؤلفه‌های اصلی در کم شدن ایمان مردم، «ولنگاری فرهنگی» است که با «شعار آزادی» انجام می‌گیرد و به لجام گسیختگی محتواهای سخیف جنسی، تمسخر دین‌مداری، نمایش خشونت‌ها، پوشش‌های نامتعارف، ارتباطات ناشایست و موسیقی‌های مبتذل می‌انجامد که در نتیجه ایمان مردم را سست می‌کند. 

همچنین، با فضای باز اطلاعاتیِ رسانه‌های جبهه‌ی کفر و مستکبر جهانی که رسالت‌شان سیاه‌نمایی و ناامیدسازی مردم است، امیدشان به نظام مقتدر توحید را زایل می‌کند و این هدف با ناایمن‌سازی «اقتصادی» و نظام اقتصادی سرمایه‌داری بیش از پیش مؤثر واقع می‌شود. 

با این شعار پستِ «آزادی فیلترینگ» و «رفع سانسور» که فقط ابتذالات در آن آزاد و دروغ‌پراکنی و ناامیدسازی محور باشد، دو بال حفظ و حراست از حکومت توحیدی که "ایمان و امید" است را سست می‌کنند.

 اُف بر شما و آرمان‌های پست‌تان! که آزادی را محصور کرده‌اید برای قدرت‌تان

 اُف بر شما و دنیای‌تان! که ایمان و امید مردم را با اقداماتتان به فنا می‌دهید.