نرجس احمدی /حضرت امام خامنهای در جلسهای فرمودند: تهاجم فرهنگی غیر از تبادل فرهنگی است؛ غیر از گرفتن برجستگیها و زبدهگزینی از فرهنگهای دیگر است...
حکایت، حکایت نمایش خانگی ماست! تقلید کور و غلط از فیلمهای هالیوودی و دنبالهروهای آن مثل سینمای کره، فرانسه، ایتالیا و...
بهجای واردات فنآوریهای نو در صنعت سینما، بهجای ایده گرفتن از فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی، بهجای تمرکز بر افقهای کلان و بینالمللی، تمام همّ و غمّ سریالساز ایرانی، شده است نمایشِ زرق و برق و مظاهر فرهنگ غرب، پول، خونبازی و خشونت!
در بین سازندگان فیلم و سریالها واگیر شده که یک فیلمنامهی ضعیفِ بیارزش را دست بگیرند و با خودکار قرمز حاشیهنگاری کنند و برای چند زیباروی شلحجاب، با حرکات موزونی و کنارش یک زد و خوردی، قتلی، خونریزی و سلاخی و... نقش تعریف کنند. انگار که فیلم زمین کشتی کج یا بوکس و امثال آن است و حال و احوال و سن مخاطب اصلا مورد توجه نیست!
آری؛ انگار تبدیل به یک واگیر شده است که طعمه «عبور از خط قرمزهای دینی و فرهنگی» را بگذارند برای شکار بیننده، ببینندهای که حرص و ولع تماشای جسارت گذر از خط قرمزها او را تا آخرین قسمت پای فیلمنامهی آبکی و داستان بیسروته و هیچچیز ندار یک نویسنده مینشاند و بازیچهی دست کارگردانی زرنگ میکند! عجیب است که برای این نوع نمایشها چه پولهایی خرج میشود!!!
بگوییم پولپاشی میشود برای خون و خشونت! و این میان آنچه بزرگترین لطمه را میبیند هویت و روح و روان مخاطب ایرانی است.