نرجس احمدی /مستندی که این روزها از شبکه سه سیما پخش شد و در آستین، پاسخی برای همه‌ی موضوعات مربوط به سگ‌ها داشت؛ سگ‌های ولگرد، سگ‌های خانگی یا به اصلاح آن‌ور آبی پِت‌ها، سگ‌های وحشی، نژاد دار و... مستندی اجتماعی که به ارتباط انسان و سگ پرداخته، آن‌قَدر حرفه‌ای توضیحات، توصیه‌ها و نظرات کارشناسان و مصادیق آسیب‌رسیده از سگ را کنار هم آورده که نمی‌توان با توجیحات سطحی به‌راحتی منکر مخاطرات این هم‌زیستی نه‌چندان مسالمت‌آمیز شد. آن‌چه این مستند ارائه کرد به خوبی توانست نظرهای توأم با افراط و تفریط را اصلاح و یک نگاه جامع بدون غرض‌ورزی به مخاطب ارائه دهد؛ نگاهی که نشأت گرفته از فرهنگ ایرانی است و آنچه در تضاد با این فرهنگ است را بخوبی تبیین می‌کند. هم‌زمان با اینکه به آدم‌ها عادات غلط مواجه با سگ‌ها را متذکر شده و بخوبی توضیح می‌دهد برخلاف تصورشان به چه علت غذادهی افراطی به سگ‌های ولگرد می‌تواند آمار زاد و ولد سگ‌های بیمار و ضعیف ولگرد را افزایش دهد؛ به‌خوبی تلنگر به مسئولین و قوانینی می‌زند که برای واردات پوشک سگ‌های خانگی یا به اصطلاح پِت‌ها، ارز ۴۲۰۰ تومانی اختصاص داده‌اند! آن‌چه در این زمینه اهمیت دارد نگاه متعالی دین اسلام در رعایت حقوق همه‌ی مخلوقات از جمله حیوانات است؛ احترام به آزادی طبیعی، در نظر گرفتن غرایز و زیست در چارچوب خلقت‌شان را مدنظر قرار می‌دهد و هم‌زیستی انسان و حیوان را بدون درنظر گرفتن حدود خَلقی آن، نه‌تنها غلط بلکه ظلم به حیوان می‌بیند.

و آنچه در نگاه دینی اولویت قرار گرفته حفظ شأن انسانیت است و در هم آمیختن خلق و خوی حیوان با انسان را در هم‌زیستی‌های افراطی از عوامل بروز سبوعیت نفس می‌شمرد.

 در این میان نقش چهره‌ها در نمایش این هم‌زیستی غلط و افراط‌گونه و به‌نوعی تشویق دنبال‌کنندگان‌شان به این رفاقت نامتعارف با سگ‌هایشان را نمی‌توان در علاقمند شدن آدم‌های عصر حاضر به نگهداری از پت‌ها نادیده گرفت. ساختن و پرداختن به چنین موضوع فرهنگی مهمی چون نور امیدی در برنامه‌های صداوسیما خواهد بود و شبیه به فانوسی روشن است که بالا گرفته می‌شود تا راه را از بی‌راه نمایان کند و دست گم‌شدگان در برهوت غربگراییِ بی‌منطق این‌روزها بگیرد.

بنابراین جا دارد گنجاندن این موضوعات فرهنگی در متن فیلم و سریال‌ها آغاز شود، حتی ساخت مستندهای بلند و کوتاه در این‌باره بسیار مناسب و پاسخگوی سوالات و ابهامات ذهنی مخاطبان خواهد بود.