زهرا خندان /با آهنگ «برای» به تهییج مردم پرداخت و بار هیجانی اغتشاشاتی را به دوش کشید که هم قاتل امنیت مردم شد و هم جوانان دسته‌گلی را از این مملکت گرفت، و الان با یک پست قهرمانانه در فضای غیرواقعی، مجازاتی که دادگاه در قبال جرم عظیمش داده را علنی می‌کند. هشت ماه حبس، سه سال حبس تعزیری، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و در پایان اسمی از قاضی و دادستان نمی‌برد تا مورد توهین قرار نگیرند چون توهین در آیین آدمیزاد نیست!
هرچه بخندیم از طنز ماجرا کم نمی‌شود. برای این مقدار مجازات، این چنین خود را قهرمان می‌پنداری؟!
وقتی پشت پیانو نشستی و حق و باطل‌ها را با استفاده از فضای احساسی حاکم بر جامعه با هم مخلوط کردی، باورت می‌شد، عده‌ای از همین آدمیزادها با تلقین‌های تو و امثال تو با استفاده از تاکنیک‌ها و حربه‌های سرویس‌های بیگانه، به خیابان بیایند و رودرروی هم‌وطنان خود بایستند؟! نه تنها بایستند که عریان کنند، بزنند، توهین کنند و چندنفر به یک نفر، جوان یک خانواده را به سینه‌ی قبرستان ببرند و خودشان را آواره دادگاه‌ها کنند و به حق طناب اعدام به گردن بیاویزند؟!
ای آیین آدمیزاد پرست، آرمان را می‌شناسی؟ روح‌الله را چطور؟ آقا حمیدی را که جلوی همسر و کودک سه‌ساله‌ش کشته شد، چه؟ از بردن نام دادستان بخاطر توهین، پرهیز می‌کنی اما با آهنگت دستانت به خون تک تک این عزیزان و حتی اعدام‌شدگان آغشته است.
قهرمان آنان بودند که این رنج‌ها را بخاطر آرمان بلندشان تحمل کردند و جالب است که بدانی خانواده‌هایشان چه با استقامت ایستادند. این قهرمان‌پنداری، تقصیر خودتان نیست بخاطر کوچکی آرمان‌تان است که این کم‌ها را زیاد می‌پندارید! توماج‌تان که با دستگیری به ...خوردن افتاد با آرمانی مقایسه کنید که سگ‌های قلاده‌دار شما وقتی به او حمله کردند و از او توهین به مقام ولایت را خواستند در آن شرایط سخت بین مرگ و زندگی، از آرمان‌ش حراست کرد! البته قابل مقایسه نخواهد بود چون اذهان شما آنچنان پوک و کوچک است که قادر به فهم آرمان‌های عظیم نیست.
فدای سرتان را اگر از زبان مادر چهار شهید بشنویم جذاب است نه تویی که تحمل هشت‌ماه حبس و دو سال ممنوعیت خروج از کشور برایت سنگین است.
