🎞 "مغز استخوان" اولین فیلم اکران شده در نیمه دوم جشنواره فجر، فیلمی با حواشی مختلف و موضوعی خاص
🔹پسربچه ای مبتلا به لوسمی ست و تنها راه درمان او سلول های بنیادی بند ناف است. به همین دلیل مادر در تلاش برای مدیریت شرایط و طلاق از همسر فعلی و ازدواج مجدد با پدر اصلی بچه می گیرد، در حالیکه پدر در انتظار اجرای حکم اعدام است. این زن با همکاری وکیل از همسرش جدا شده و بصورت غیر قانونی تاریخ عقد را پیش از زمان واقعی آن ثبت میکند. اما عده زن در دوران طلاق تمام نشده و پدر قائل به حرامزادگی فرزند جدید است.
❗️به نظر می رسد تقابلات عقلی و احساسی القا شده در روایت ماجرا و انواع مسائلی که قابلیت شبهه سازی علیه دین را دارند در این فیلم تجمیع و تزریق شده است؛ مشکل محرمیت در قانون لقاح مصنوعی، زمان عده، بحث عقد موقت، حکم اعدام و...
🔸از نکات قابل تامل دیگر نحوه پایان بندی فیلم است که به اذعان نویسنده اثر بدلیل مخالفت و سانسور، مجبور به این نحوه پایان پذیرفته است!
🔹پریناز ایزدیار نیز بازیگر زن این فیلم، در پاسخ به سوال خبرنگاران در نطقی یک دقیقه ای توضیح داد به شخصیت زن مغز استخوان خیلی زیاد حق می دهد و ادامه می دهد اگر بجای بهار بودم حتماً تمام این کارها را میکردم!
❓در اینجا این سوال پیش می آید که آیا اساسا کلمه حق قابل جمع با فعل حرام زنای محصنه است، که زن در فیلم قائل به ارتکاب آن می باشد؟ ایزدیار در تأیید شخصیت زن فیلم، عشق مادر و فرزندی را مجوزی برای زیرپا گذاشتن حرام شرعی ذکر میکند. اظهار نظری که صدای اعتراض خبرنگاری را به تذکر این مهم که: "به مادرها توهین نکن خانم!" بلند کرد.
❗️اظهار نظری شبیه به فتوایی که چندی پیش در باب نفی نجاست سگ ها در صفحه مجازی خود منتشر کرد.