معصومه عمرانی/ فیلم آه سرد به تهیه‌کنندگی رضا محقق و کارگردانی ناهید عزیزی صدیق اولین فیلم نمایش داده شده در روز دوم جشنواره بود. قتل‌های ناموسی، تبعات آن، انتقام، قصاص و گذشت از موضوعاتی بود که در فیلم مطرح شد.
برخی آسیب‌های اجتماعی از واقعیت‌های جامعه هستند و نمی‌توان وجود آن را انکار کرد، اما به‌طور کلی باید اندیشید مطرح کردن چندباره آن‌ها می‌تواند به حل و فصل آن کمک کند یا ممکن است باعث آسیب‌های جدی‌تر مثل ایجاد احساس ناامنی، ارائه تصویری زشت از ایران، عادی‌سازی و تسری آسیب و ... شود؟؟
آه سرد از این زاویه که به تبعات یک قتل ناموسی و آسیب‌های عمیقی که برای سایر افراد خانواده دارد و اینکه ممکنه زندگی یک فرد رو برای همیشه و تا آخر عمر دچار مشکل کند اثر خوبی است و حتی می‌تواند قدرت بازدارندگی از وقوع جرم را داشته باشد. اما از طرفی فیلم به احکام اسلامی طعنه می‌زند، گرچه کارگردان این موضوع را نپذیرفته، اما چیزی که از اثر برمی‌آید مخالفت با احکامی همچون قصاص است که توانسته به شکلی آن را در فیلم بگنجاند که ضمن اینکه اشاره مستقیمی به قصاص نکرده اما علیه آن حرف زده است.
آنچنان که از روند فیلم برمی‌آید تحمل مدتی حبس برای تنبیه قاتل کافی‌ست. درواقع اتفاقات طوری رقم می‌خورد که نه‌تنها قصاص را امری نادرست معرفی می‌کند بلکه حتی اگر درست هم باشد هیچ انسانی توانایی انجام آن را ندارد مگر آنکه دچار شستشوی مغزی و تغییر تفکر شود!
اینکه این موارد با اراده کارگردان در فیلم گنجانده شده یا هدف کارگردان واقعا روایت مسئله از زاویه‌ای متفاوت بوده مهم نیست، مهم پیامی‌ست که در نهایت منتقل می‌شود و موضوع خوب آسیب‌های وارد شده به خانواده و قبیح بودن قتل خانوادگی را تا حد زیادی تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
