نرجس احمدی /دخترانمان از همان روزی که عروسکشان را در آغوش می‌گیرند و برایش لالایی می‌خوانند ثابت کردند که حواس‌شان به بزرگترشان است برای تقلید و تکرار و الگوگیری و هرچه محبت بین او و آنکه نگاهش به اوست بیشتر باشد، تلاش می‌کند بیشتر شبیه او شود؛ چادر سرکردن و رو به قبله ایستادن را، دوکف به قنوت بلند کردن را، گره روسری زیر گلو چفت کردن را و...
مراقبت مادر از این جوانه‌ی رو به نور خیلی پیش از رسیدن به سن تکلیف آغاز می‌شود و جشن تکلیف نقطه‌ی نورانی زندگی هر دختری است، نورانی‌ترین!
جشن فرشته‌ها برنامه‌ی خوبی از شبکه نهال است که فصل اول آن سال گذشته آغاز شد، از این جهت خوب که به دختران پرداخته و خوب‌تر چون‌که این نورانی‌ترین نقطه‌ی زندگی دخترانمان را محترم شمرده!
روایتی از جشن تکلیف دخترکانی که آن‌ها را دور هم گرد آورده به بازی‌های گروهی تا حق انتخاب داشتن را برنده شوند؛ حق انتخابِ اتفاقات پیرامون روز جشن تکلیف‌شان.
همه این مقدمه را گفتم تا برسم به این‌که جای گلایه دارد اگر زبان به گلایه باز شود که چرا در جشن فرشته‌ها و برای مکلف‌شدن دخترهایمان مجری برنامه آرایش غلط‌اندازی دارد؟!
این خاله نمی‌تواند الگوی خوبی برای چشم‌های حواس‌جمع فرشته‌های کوچک‌مان باشد.
تغییر رویه خاله‌های محبوب تلویزیون از سادگی شکل و شمایل اتفاقی نامبارک است!
اتفاق ناخوبی که قربانی آن اعتماد بنفس دختربچه‌هایی‌ست که سادگی چهره‌ی خود را نمی‌پسندند، جلوه‌گری و زیبایی مصنوعی را ارزش می‌شمارند و از معصومیت ذاتی‌شان فاصله می‌گیرند.
