نرجس احمدی /یادمان نرود یک همچنین آدمی روزی در ایران برای نسل نوجوان ما کلاس بازیگری می‌گذاشت، مختلط! باهم بازی می‌کردند، رفاقت می‌کردند، ترانه می‌خواندند، حرف می‌زدند، تفکراتشان را به اشتراک می‌گذاشتند و...
این آدم در روزهای پرحادثه‌ی ۱۴۰۱ خط فکری مشخصی داشت و جوان و نوجوان ما را به خط کرده بود برای در خیابان‌ها حضور داشتن و ترانه‌های اعتراضی خواندن برای حضور موثر داشتن در اغتشاشات و همان روزها هم خودش گذاشت و رفت.
حالا هم از آنور آب روزی نیست که ساکت بماند و سعی نکند در کالبد بی‌جان به اصلاح خیزش‌شان روح تازه بدمد!
استدلال‌هایش را ببینید! بخوانید سوال‌هایش را!
نوجوان و جوان‌مان را در نیابیم
این‌طور آدم‌ها و این‌مدل تفکرها
یک چنین خشک مغزهایی با این سطح از شعور و منطق و حساب‌گری با این میزان از وطن پرستی مربی‌شان می‌شوند!
