زهرا خندان /مکتب شیعی، قدرت پیش‌بینی دارد، چون به وسعت تاریخ انبیا و اهل‌بیت علیهم‌السلام تجربه دارد. تجربه‌اش مجرد و شناخت خالی نیست بلکه تجربه‌اش آکنده از شناخت و عشق و احساس است و همین است که این مکتب شیعه همواره جریان دارد گاهی به اندازه‌ی باریکه‌ای در عصر امام سجاد علیه‌السلام و گاهی به پرباری این روزها با کشوری شیعی با گفتمان مقاومت و برتر در جهان. شیعه، منتظر است; و انتظارش با توجه به روایات از جنس عمل است نه نشستن و نگاه کردن!
او منتظر منجی عالم بشریت است و همین انتظار، او را حرکت داده است تا جهان را مهیای ظهور کند! بخاطر همین همواره طرف مظلومان عالم ایستاده است و استکبار را به تخطئه کشانده است! مدلی را به جهان ارزانی داده که دل‌های آزاده را همراه می‌سازد و ذهن‌های محصور و قلب‌های تاریک را به مقابله با خود آورده است.
رهبران شیعه، منتظرند! طوری زیسته‌اند که نوع مرگ‌شان، شهادت باشد! همین است که شهید شدن این رهبران، برای شیعیان امری عادی است چون سنت خداست که مجاهدان صابرِ خستگی‌ناپذیر را با شهادت به دست اشقیا نزد خود می‌برد.
پس شیعیان با شهادت رهبران بزرگش، آشفته نمی‌شود.
قدرت پیش‌بینی شیعیان با واقعه‌ی کربلا تکمیل شده است، می‌دانند عده‌ای مرده (همچون برخی از چهره‌های معلوم‌الحال) که از قضا نفس می‌کشند در شهادت رهبران الهی، می‌رقصند و پا می‌کوبند!
می‌دانند که عده‌ای با تبلیغ خود به تطهیر جنایات جبهه‌ی کفر و نفاق می‌پردازند!
این مکتب شیعه است که از بنِ دندان معتقد است، نصرِ الله با مجاهدان موحد است بخاطر همین از واژه‌های منافقین نمی‌هراسد که «جنگ می‌شود» «مردم همراه نیستند» و... بلکه با نیت اقدام می‌کند و تمام آزاده‌های جهان را همراه می‌سازد و ترسوهای حاضر در سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌ها را خوشحال می‌کند.
