زهرا خندان /علی بحرینی؛ روزنامه‌نگار، ترانه‌نویس، فیلمنامه‌نویس، نبودِ ظریف در عرصه سیاست را خسران قطعی می‌داند! در تفاوت دیدگاه‌ها شکی نیست و نشان از پویایی جمهوریت در نظام اسلامی دارد، اما معرفیِ "عامل خسارت قطعی"، این‌گونه، آن هم از جانب افرادی که در بدنه‌ی مطبوعات هستند، به تحلیل نیاز دارد! تحلیلی که شاید یک سرش به تعصب دوم خردادی بودن برگردد، سر دیگرش به خودتحقیریِ درونی و مشترک این افراد، آن سر دیگر به فضای مجازی یله و رها و دیگر سر شاید به سفارت‌خانه‌های اروپایی.
اما سهم مسئولیت رسانه‌ی توحیدی چیست؟ رسانه در سه سالِ خدمتِ دولتِ شهید جمهور چه کرد؟ غالبا انتقاد بود و صداهایی بلند می‌شد، که "این بود دولت انقلابی!؟" با هیاهوی رسانه، شبهات اولویت بودند و شنیده می‌شدند!
اما آیا تبیینی عامه‌فهم از تئوری حکومتِ اسلامی توسط رسانه‌ها صورت گرفت؟ آیا هنر توحیدی که بخشی از وظیفه‌اش، بیان شناخت‌های عمیق حکومت اسلامی است توانست این عقاید را به صورت عامه‌فهم تبیین کند؟ خیر! که اگر توانسته بود امروز نگران هوچی‌گری‌های عاملین خسارت قطعی نبودیم.
به قطع می‌توانم بگویم که رسانه توحیدی اگر نقش خود را درست ایفا کرده و زمینه‌ی انتخاب خیر را فراهم کرده بود، روزهای محدود انتخاباتی از آلت دست شدن مردم توسط رسانه‌های غیرتوحیدی نگران نبودیم، از نظرات صددرصد مخالف با واقع توسط عاملین خسارت قطعی بهم نمی‌ریختیم چون رسانه‌ی توحیدی با فراغ بال سال‌ها تلاش کرده بود که زمینه را فراهم سازد و عدم انتخاب خیر از جانب مردم مهم نبود، چون مردم مختارند.
