نرجس احمدی /شبکه تماشا فصل گذشته سریالی را به نمایش گذاشت که محصول امریکا در ژانر خانوادگی و عاشقانه بود. فارغ از داستان و محتوای این سریال، ظاهراً صداوسیما در تمام ادوار ذائقه‌ش درباره شکل و شمایل و پوشش زنان محبوب و موفق تغییری نکرده؛ زنانی با موهای بلوند و حالت دار، دامن‌های بلند و چین‌دار، کلاه‌های آفتاب‌گیر و صندل‌های راحت، خنده‌های ملیح و سرخاب و سفیداب‌های جیغ، شاد و جذاب! تابستانی که گذشت، این شمایل از زن‌ها را در خیابان و پارک و ساحل هم می‌دیدیم! با پوششی که انگار برخلاف مدل‌های دیگر کشف حجاب برای متدینین زننده نبود! ضمیر مخاطب و چشمان بیننده انگار در این سال‌ها عادت کرده است، این مدل زن‌ها، زن‌های خوب و مهربان و مقبولی هستند. حتی وسط خیابان‌های جمهوری اسلامی! یادمان باشد، بسیاری از آداب غلط را همین جعبه‌ی جادو به خورد مخاطب می‌دهد، قاب تلویزیون تفکرمان را مهندسی می‌کند، دنیا دیده‌مان می‌کند، حس جستجوگری و تنوع طلبی‌مان را تحریک می‌کند و کم‌کم تغییرمان می‌دهد! همین‌دست فیلم‌ها مروج سبک زندگی غربی هستند؛ «مرتجع»مان می‌کنند!
بقول آن حکیم، انقلاب آمد تا سبک زندگی غربی را پس بزند و هرکس به آن دوره‌ی فاسد و وابسته، به آن سبک فرهنگ و زندگی برگردد مرتجع است! سراغ مسئولین صداوسیما که می‌روی، همیشه یک جمله طلایی دارند: بودجه نداریم!!! ولی حواسمان هست موقع دعوت از یک سلبریتی در برنامه‌های زنده و مرده چطور از بیت‌المال پول‌پاشی می‌کنید تا ملت بنشینند پای تلویزیون و ببینند فلان سلبریتی، غذا و ورزش مورد علاقه‌اش چیست و...
کاش بجای هزینه‌ای که برای خرید و دوبله‌ی این فیلم و سریال‌ها که ذره‌ای، تنها ذره‌ای شباهت به فرهنگ ایران‌مان ندارد؛ بیشتر دست جوانان تولید کننده، صاحب ذوق و خوش‌فکری را می‌گرفتید که برای میدان دادن و کمک در ساختن آثارشان سراغ‌تان می‌آیند.
